Dag 8. Zaterdag 22-10 Pingyao - Xi'an

In de ochtend een bezoek gebracht aan het Wangjia Dayuan ‘fort’. Een karakteristiek fort van de familie Wang met talloze rijk gedecoreerde binnenplaatsen, mooie poorten en met een enorme verdedigingsmuur er omheen. Dit fort wordt regelmatig gebruikt als achtergrond voor Chinees historische films. Binnen de muren is een compleet dorp, met meer dan 300 huizen. Het weer is vanochtend wat somber, gelukkig zorgen de opgehangen maïskolven voor wat kleur in de grauwe omgeving. De reis naar dit fort vanaf Pingyao gaat door een gebied waar in open mijnbouw kolen worden gewonnen. In combinatie met het weer en het zwarte stof dat je hier overal ziet is het wel een deprimerende omgeving.
In de middag weer lekker huisjes kijken in Pingyao. Lekker relaxen. Ook nog een tempel bezocht, en terwijl we daar waren was er een korte 'toneel' voorstelling. Voor zover het te begrijpen was ging het over handel. Toen het plantje van eigenaar wisselde was alles goed. Alle spelers waren in de traditionele kleding uit die tijd. Waar ik niet aan kan wennen zijn de Chinese toeristen: ze klimmen ongeveer het podium op, gaan in het midden staan, en dan moet iemand anders een foto van hun maken, maar de camera staat zo dicht bij hun dat je van de achtergrond niets meer kan zien. Waarom ze dat doen, een groot raadsel.年的哦出 - een Chinese vloek Lunch / diner in het hotel nog, dit keer maar eens een stuk vlees genomen, was lekker als afwisseling. Daarna naar het station voor de treinreis naar Xi’an. Voor de treinreis had ik een dubbelwandige glazen pot gekocht om tijdens de treinreis warme thee in te kunnen doen. Hoe krijg je opeens veel ruimte om je heen in een volle wachtkamer op het station?? De buitenwand van de glazen pot bleek precies aan de bovenkant afgebroken te zijn. Bij het iets uit mijn daypack pakken haal ik mijn rechter middelvinger hieraan open. Eerst nauwelijks bloed, maar opeens begint het eruit te lopen. Dan blijkt dat iedereen veel gaasjes, betadine, en pleisters bij zich heeft, en dus was in korte tijd met hulp van de groep alles snel verbonden. Net op tijd voordat de trein aankwam. In de trein de vinger weer schoongemaakt, en nieuw verband erom heen gedaan. Het is een mooie wond op het vingertopje, niet pijnlijk. Het is weer een zelfde trein als die uit Beijing, open coupe met 6 bedden. In de restauratiewagen met wat drank het bloed weer aangevuld. Slecht geslapen: maar dat had iedereen, veel stops, en heel onregelmatig remmen en optrekken van de trein.